Als freelancer word je beter niet langdurig ziek
Ziek worden voor een lange tijd: voor freelancers is het een regelrechte nachtmerrie. Consultant An Luyten ervoer dat aan den lijve toen ze een operatie moest ondergaan. “Ik voel me in de steek gelaten door onze zorgmaatschappij.”
Voormalig VRT-journaliste en freelance consultant An Luyten kreeg vorig jaar te horen dat er een goedaardig gezwel in haar ruggenmerg zat. Samen met de artsen besloot ze om de operatie in september te laten uitvoeren. Zo had ze de tijd om haar klanten op de hoogte te brengen en vervanging te regelen. Ze ging ervan uit dat ze na de ingreep snel weer aan de slag kon, maar de revalidatie bleek veel zwaarder dan verwacht.
“Ik had er bijvoorbeeld geen rekening mee gehouden dat ik in de weken voor de operatie al minder werk zou hebben. Sommige projecten gingen vanaf mijn aankondiging al automatisch naar iemand anders of ze werden uitgesteld, waardoor mijn inkomsten meteen al daalden.”
“Na de operatie lag ik een week in het ziekenhuis. In mijn hoofd had ik mezelf voorgenomen om daarna meteen weer te werken. Maar dat was een illusie. De pijn was verschrikkelijk. Thuis heb ik nog wekenlang in een ziekenhuisbed in de woonkamer gelegen.”
Werken vanuit het ziekenhuisbed
“Toch ben ik 5 weken later opnieuw begonnen, half liggend vanuit dat ziekenhuisbed en met pijnmedicatie. Tijdens online meetings maakte ik mijn achtergrond wazig, zodat klanten mijn situatie niet zagen. Toen besefte ik: als zelfstandige kun je je geen rust veroorloven. Klanten kunnen vertrekken en dan moet je weer van nul beginnen.”
47 euro per dag kreeg ik als uitkering. Voor twee uur hulp betaalde ik 46 euro. Van mijn uitkering hield ik dus welgeteld één euro over.
“47 euro per dag, dat was de uitkering die ik als zelfstandige kreeg van mijn ziekenfonds, het minimumbedrag. Omdat ik twee jonge kinderen heb, klopte ik aan bij i-mens voor gezinsondersteuning. Maar dat kostte me als zelfstandige 46 euro voor twee uur hulp. Ik viel automatisch in de duurste categorie – want mijn man en ik werkten allebei. Van mijn uitkering hield ik dus welgeteld één euro over.”
Gewaarborgd inkomen?
“Gelukkig had ik een (dure) verzekering gewaarborgd inkomen, dacht ik. Maar die van mij bleek pas uit te keren na twee maanden inactiviteit. Welke zelfstandige werkt nu twee maanden niet? Dan moet je al halfdood zijn. Ondernemers zijn flink, werken hard en gaan door.”
“Ik vind solidariteit een van de mooiste principes in onze maatschappij en betaal graag mijn bijdrage. Maar als ik zelf tot de zwakkeren behoor, verwacht ik ook een hulp. Door mijn statuut als freelancer kreeg ik die niet. Dat voelt oneerlijk en maakt me triest en ook wel kwaad, ja.”
Alles zelf regelen
“Daarnaast moet je als freelancer alles zelf regelen: je werk, je verzekering, je boekhouding. Dat deed me twijfelen om weer in loondienst te gaan. Dan wordt alles voor je geregeld en kun je je volledig focussen op je herstel.”
Als zelfstandige kun je je geen rust veroorloven. Klanten kunnen vertrekken en dan moet je weer van nul beginnen.
Afscheid nemen van klanten
“Mijn energiepeil is door die ingreep momenteel niet meer wat het was. Ik moest de moeilijke beslissing nemen om afscheid te nemen van één goed betalende klant, omdat het te veel werd. Dat vind ik ontzettend jammer en er is geen instantie die dat compenseert terwijl ik verder herstel. Het versterkt mijn gevoel van in de steek gelaten te zijn door onze zorgmaatschappij.”
“Mijn tips voor andere freelancers in een gelijkaardige situatie? Informeer je bij je ziekenfonds over je rechten. Sluit zo snel mogelijk een verzekering gewaarborgd inkomen af, want hoe langer je wacht, hoe duurder die wordt. En zorg voor een financiële buffer om periodes zonder werk te kunnen overbruggen.”
Lees ook :
